Het was voor hen maar niet gewoon een half jaartje studeren in het buitenland. Nee, om hun studie aan de Theologische Universiteit Utrecht te typeren, gebruiken Szófia Bogyó en Szabolcs Kiss woorden als ‘verrassend’, ‘vernieuwend’ en ‘uitdagend’. Szófia spreekt zelfs van ‘een gamechanger in mijn leven’: ‘Ik lees de Bijbel met een vernieuwde, frisse blik en een nieuw hart.’


Szabolcs Kiss: …verrassend, maar ook een hele uitdaging…

Het afgelopen semester volgden beide predikanten respectievelijk een master Church and Mission in the West (Szófia) en Nieuwe Testament (Szabolcs) in Utrecht. Binnenkort keren zij terug naar hun vaderland. Voor Szófia is dat Hongarije, voor Szabolcs Roemenië. Ze waren hier op uitnodiging van Stichting Fundament, die hun studie en verblijf financierde. Hun enthousiasme geldt overigens niet alleen de TU Utrecht, maar niet minder de Eudokiakerk in Kampen, waar zij kerkelijk onderdak vonden. En zeker ook de lessen Nederlands van Tjerk van Dijk.

Gegroeid
Szófia typeert de master Church and Mission in the West onder leiding van dr. Stefan Paas en dr. Hans Schaeffer als intensief. ‘Maar’, voegt zij eraan toe, ‘ik heb er elke minuut van genoten, niet alleen vanwege de hoge kwaliteit van het onderwijs, maar ook door de boeiende lezingen, de inspirerende leraren en de discussies met medestudenten tijdens de lessen. De constructieve feedback van mijn docenten hielp me om te groeien in mijn studie en nieuwe vaardigheden en onderzoeksmethoden te leren. Op dit moment ben ik bezig met de afronding van mijn masterscriptie. Die gaat over Samuel Wells’ theologie van de zending.
Daarnaast heb ik gemerkt dat ik gegroeid ben in mijn geloof door de discussies die we als docenten en studenten samen hadden tijdens de colleges.’
Een nieuwe taal leren is nooit gemakkelijk en vereist veel geduld en tijd, maar Szófia heeft met plezier de lessen Nederlands van taaldocent Tjerk van Dijk gevolgd. Ze vindt het Nederlands niet gemakkelijk, maar mede door haar omgang met de andere studenten en haar verblijf in Kampen ging het haar met de dag gemakkelijker af. ‘De Eudokiakerk verwelkomde me vanaf het allereerste begin met een open hart en zorgde ervoor dat ik me thuis voelde. Het is een zorgzame gemeenschap. De zondagen zijn nog op een andere manier verfrissend voor me geweest, omdat ik nu eens niet op de kansel stond, maar gewoon in de kerkbank zat. Voor predikanten is het goed zich te realiseren dat ze ook gewoon kerkleden zijn.’

Zsófia Bogyó: …gegroeid in geloof…

Szófia noemt met dankbaarheid het werk van Truus Teeninga, secretaris van Stichting Fundament en lid van de Eudokiakerk: ‘Met haar liefde en hulp heeft ze mij vanaf de eerste dag in Kampen steeds terzijde gestaan.’
Szófia Bogyó keert over niet al te lange tijd terug naar haar geboorteland Hongarije. Met een dankbaar hart. ‘Samuel Wells parafraseert in een van zijn boeken de zaligsprekingen van Jezus. Eén daarvan luidt: ‘Gezegend zijn zij die ruimte krijgen om te groeien, want zij zullen ontdekken waarvoor ze op deze aarde zijn geplaatst.’ Zo heb ik het afgelopen semester inderdaad ervaren.’
En was er ten slotte ook nog zoiets als een cultuurshock? ‘Hm… dat Nederlanders tussen de middag brood eten. Bij ons moet het toch echt iets warms zijn!’

‘Nee!’
Voor Szabolcs Kiss, die de master Nieuwe Testament volgde bij dr. Mirjam Klinker-de Klerck en dr. Arco den Heijer, lag de ‘schok’ op een wat ander vlak: de ‘lokale cultuur’ van Amsterdam waarmee hij werd geconfronteerd tijdens een bezoek aan die stad. Anderzijds is hij er, als het over cultuur gaat, verbaasd over hoe snel zijn kinderen – Szabolcs kwam met zijn vrouw en twee dochtertjes naar Nederland – integreerden en spelenderwijs de taal leerden. Dat gold met name de oudste, Dorka. Zij leerde het Nederlands heel snel. Veel sneller dan ik.’
Szabolcs’ vrouw Amalia had er ook meer moeite mee dan haar dochter. Niet in de laatste plaats omdat veel van haar tijd werd opgeslokt door de jongste, Jazmin, die behalve ‘mama’ nog één woordje Nederlands kende: ‘Nee’.
Szabolcs noemt zijn studiejaar ‘in één woord verrassend’: ‘Elk onderdeel van de studie bracht mij iets nieuws. In dit proces, dat vaak een hele uitdaging voor mij was, want ik heb het wel als erg druk ervaren, heb ik van alles mogen meemaken, van het schrijven van een essay tot individueel onderzoek.
Elke periode had iets uitdagends: van de presentaties tot het schrijven van essays, het lezen van rapporten en papers. Ik kon echt mijn grenzen opzoeken. Het moeilijkste was om als student het werk van een of andere beroemde geleerde of theoloog te evalueren. Ik vroeg me dan af: wie ben ik om een proefschrift of een monografie van een hoogleraar te bekritiseren? Maar ook daarin vond ik uiteindelijk mijn weg wel.’
Szabolcs heeft in het kader van de master Nieuwe Testament onderzoek gedaan naar het thema van de opstanding. ‘Nu ik aan mijn scriptie daarover bezig ben, constateer ik dat ik nu meer vragen heb dan toen ik begon. Ik denk dat dit een natuurlijk proces is en dat confrontatie met die vragen en twijfels je via diepgaand onderzoek kunnen leiden tot de goede antwoorden. In dit proces heb ik geleerd hoe ik bronnen kan vinden en een academisch artikel kan schrijven. Ik neem mijn aantekeningen en boeken die ik heb gekocht mee naar huis voor mijn verdere studie.
Ik vond het vooral interessant om het onderzoeksplan met de studenten voor te bereiden, elkaars onderzoeksonderwerpen te zien en samen te werken om het proces beter te begrijpen. Dankbaar ben ik voor het werk van de docenten die ons hebben begeleid, met name Mirjam en Arco.’

Kleurrijker
Hun verblijf in de Eudokiagemeente hebben Szabolcs en zijn gezin als bijzonder verrijkend ervaren. ‘Het heeft mij onder andere geleerd hoe ik de eredienst kleurrijker en gevarieerder kan maken door meer afwisseling in de liturgie. Blij was ik ook met de mogelijkheid deel te nemen aan een Bijbelstudiegroep voor jongeren, waar ik nieuwe methoden heb geleerd om de Bijbel op hun leeftijdsniveau te bestuderen. Mijn speciale dank gaat uit naar Helmert van de Kolk, Henrieke Tamminga-Slotman en Anne van der Ploeg-Sebens. Ook namen we deel aan een thuisbijbelstudiegroep onder leiding van Peter van der Laan. Ik overweeg om in mijn eigen gemeente ook met zulke groepen te gaan werken.
Ik dank Stichting Fundament voor haar steun en voor de mogelijkheid om de schoonheid en de uitdagingen van het academische en gemeentelijke leven in Nederland te ervaren. Speciale dank aan Truus Teeninga voor de praktische hulp en Tjerk van Dijk voor de begeleiding bij het leren van Nederlands. Wij zijn God erg dankbaar voor wat we hiermee uit zijn hand hebben gekregen.’