Ze had waarschijnlijk de drukste functie binnen Stichting Fundament, al is ze de laatste om dat zelf op te merken: Eveline Dirkse-Bergwerff. Vier jaar lang trad ze op als secretaris van het bestuur. Toen ze in december 2019 begon, kende ze Oost-Europa in het geheel niet en Fundament slechts van horen zeggen. En hoewel ze in die periode door corona maar één keer oostwaarts kon reizen, zijn de mensen uit het Oosten en hun verhalen haar lief geworden. ‘Oost-Europa is geen los veldje gebleven in mijn leven.’
Toen Eveline vier jaar geleden door bestuurslid Gert Meijer (hij was ooit haar predikant in Barendrecht) werd gevraagd om de onlangs overleden secretaris Frans Caan op te volgen, ervoer ze dus niet zoiets als: ‘Dit is de kans van mijn leven’. ‘Ik vroeg wat rond in mijn redelijk jonge kennissenkring, maar er was nauwelijks iemand die de naam Fundament iets zei.’ Niettemin besloot ze op het verzoek in te gaan. ‘Alles wat met mensen te maken heeft, boeit me. En mij werd al gauw duidelijk dat Fundament precies daarmee bezig is in Oost-Europa: mensen ondersteunen in hun christen-zijn, of het nu is door middel van diaconale (nood)hulp, of door inhoudelijke steun aan predikanten en theologische studenten.’ En omdat ik bovendien hou van reizen en nieuwe werelden verkennen, besloot ik ja te zeggen.’ Eveline heeft er geen moment spijt van gehad.
In het dagelijks leven houdt zij zich overigens met totaal andere zaken bezig: ze is getrouwd, moeder van drie kinderen en in de functie van boekhouder werkt ze als zzp’er voor uiteenlopende ondernemingen, zoals een milieuorganisatie en een theaterbureau in Amsterdam. ‘Toch is het werk voor Fundament een integraal onderdeel geworden van mijn leven. Ik maakte kennis met wat mensen in Hongarije en omringende landen beweegt, welke invloed het communistische verleden op hen heeft gehad en hoe ze zich in een toenemend seculariserend Europa staande houden. Ik kwam in aanraking met de grote armoede die er nog steeds is, met name onder minderheidsgroepen als de Roma. Maar ik leerde ook de predikanten en theologische studenten kennen, die hier in Kampen/Utrecht een jaar kwamen studeren. Het zijn heel interessante mensen, die buitengewoon beleefd zijn en bereid zijn heel hard en gedisciplineerd te werken. Ik had deze vier jaar niet graag willen missen.’
Hoe ziet Eveline de toekomst van Fundament? ‘Ik merk dat ons werk voor het gemiddelde kerklid op grotere afstand is komen te staan. Dat is ook niet verbazingwekkend, want de oudere generatie heeft nog weet van ‘vroeger’: het communisme en alle ellende die dat meebracht. Dat is voor de generaties van nu echt verleden tijd. Bovendien zijn de omstandigheden in Hongarije en andere landen aanmerkelijk verbeterd en zijn christenen daar veel minder afhankelijk van ondersteuning uit het westen. Niettemin heb ik, bijvoorbeeld in het door ons ondersteunde project in Göncruszka, nog botte armoede gezien en dat geldt voor veel meer plekken. Theologische studenten komen hier nog steeds graag een jaar studeren. En dan zwijg ik nog maar over Oekraïne. Voorlopig is er nog werk genoeg en ik hoop van harte dat kerkleden bereid zijn Stichting Fundament te blijven ondersteunen.’
Eveline is als secretaris van Fundament opgevolgd door Truus Teeninga-Oudman uit Kampen.